Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Ανδρέας Γ. Παπανδρέου...κάποτε λέμε ΟΧΙ !!

Στο χάος του διαδικτύου αιωρούνται αμέτρητα θέματα και ζητήματα, όπου πλοηγώντας σ’ αυτό, τ’ συναπαντάς, δίχως ίσως να τ’ αναζητάς... είτε πέφτουν πάνω σου, μέσω άλλων πλοηγών. που συμπίπτετε σε κάποιο σταυροδρόμι του· αναλόγως της ανακίνησής τους, τα θέματα αυτά κάνουν περιοδικούς κύκλους, σ’ άτακτα χρονικά διαστήματα, ...κι’ επιστρέφουν· έτσι κι’ ο βίος κι’ η πολιτεία του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου, όπου σήμερα είχα το έναυσμα και μπήκα σ’ έναν κόπο για ’σάς, που άξιζε πολλαπλάσια.
Δείτε -στα δυό αποσπάσματα- κι’ ακούστε, με ιδιαίτερη προσοχή, τον αξιόλογο αυτό πολιτικό μας, διά ζώσης· είναι, αμέσως μετά την τελευταία του συμμετοχή σ’ Ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής. Ήταν στις Κάννες, στις 27.6.1995 (...για την Ευρώπη του μέλλοντος)
Σας απομαγνητοφώνησα -εδώ- ένα καίριο τμήμα, απ’ το 08΄:39” ως το τέλος του 28ου (72”) και απ’ την αρχή ως το 1΄:54” του 29ου. Δηλαδή ~ 3΄ λεπτά συνολικά:

«... Λοιπόν, αυτό ήτανε πολύ δυσάρεστο κλίμα· και θέλω να το επεκτείνω· δεν έχω κανένα λόγο να κρύψω από τον Ελληνικό λαό την αλήθεια· θέλω να ’πώ ότι είδα πράγματι το «διευθυντήριο» να λειτουργεί· διότι, ενώ πολλοί συνάδελφοι, πρωθυπουργοί, ιδιαιτέρως και στο διάδρομο μου έλεγαν, «τί καλά που τα είπες, έχεις δίκιο», κανείς δεν πήρε το’ λόγο, για να καλύψει τις θέσεις μου· συγχαρητήρια έπαιρνα· στους διαδρόμους· αλλά δεν είχαν ούτε τη’ δυνατότητα ν’ ασκήσουν κριτική, εκεί που έμπαινε ένα θέμα τεράστιας ηθικής υπόστασης..... Τί είναι, τί είναι η Ενωμένη Ευρώπη; ποιός την κυβερνά; τί ρόλο παίζουμε πλέον εμείς οι κυβερνήσεις; οι εθνικές κυβερνήσεις· αυτά είναι’ ερωτήματα πολύ βασικά! Φυσικά, δεν προτείνω ...
... κάποτε λέμε όχι· όχι πάντοτε... αλλά κάποτε λέμε όχι· και σ’ αυτό, έχωμε την πρωτοπορία στην Ευρώπη· στη’ χρήση της λέξης αυτής. ... ... δηλαδή ότι, πάμε σ’ ένα είδος συρρίκνωσης της εθνικής δύναμης· αλλά όχι στο’ βωμό μιας συλλογικής δημοκρατικής διαδικασίας· στο’ βωμό των «κρίσεων» των συμφερόντων· συμφερόντων, όταν λέγω, ρητά! Δεν θέλω ν’ αποκαλύψω ονόματα· σας λέγω όμως ότι, εδώ, υπάρχει σαφές σχέδιο μηδενοποίησης των εθνικών κυβερνήσεων, οι οποίες δεν θα ’μπορούν να παίξουν δημοκρατικά αποτελεσματικό ρόλο· αλλά θα υπόκεινται στις κατευθύνσεις, κατ’ εντολήν του «διευθυντηρίου». Αυτή είναι μια δυσάρεστη ερμηνεία· δεν λέω ότι θα φύγουμε από την Ένωση· δεν υπάρχουν άλλοι δρόμοι· θα δώσουμε μάχες όμως. Ο λαός πρέπει να είναι εν εγρηγόρσει. Οι μάχες δεν είναι στο μέτωπο· οι μάχες είναι ... μέσα ... ... θα πρέπει αυτό να ληφθεί υπ’ όψιν πολύ σοβαρά! Αυτό κάποτε το φανταζόμουν ότι θά ’ρθει · τώρα το βλέπω· υπάρχει διαφορά! Το ερώτημα είναι: θέλουμε να πληρώσουμε το τίμημα; ... ...»

Υγ.: ...τα συμπεράσματα κι’ οι σχετικές αποφάσεις σ’ αυτό το -επιβεβαιωμένο πια- προσκλητήριο εγερτηρίου είναι’ εδικές σας
«ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ»
http://www.youtube.com/watch?v=p5MP7kykv04&feature=related 28ο
http://www.youtube.com/watch?v=BDtEpmAH3ew&feature=related 29ο
- Έχει γίνει γνωστό πως ο ίδιος, υπαγόρευσε, τις τελευταίες του στιγμές, μια επιστολή - παρακαταθήκη, παρουσία -μαζί με τους οικείους, ...και- των Χυτήρη - Αθανασάκη· ’λίγα έχουν διαρρεύσει, για το περιεχόμενό της, μα κι’ απ’ αυτά -στο’ βαθμό που αληθεύουν- φαίνεται πως, δεν πρέπει να έχει συνταχθεί ποτέ -στα Ελληνικά χρονικά- κρισιμότερο κι’ αποκαλυπτικότερο διάγγελμα προς τους πολίτες



Δεν υπάρχουν σχόλια: