Είχα την τύχη ή την ατυχία, όπως το πάρει κανείς, να παρακολουθήσω στην του-βου τον κ. Μηταράκη της Νου-Δου, να έχει πιάσει στασίδι πρωί-πρωί και να αγορεύει για την έγκριση του σχεδίου «σωτηρίας» της χώρας απο το Eurogroup.
Βεβαίως ο κ. Μηταράκης φρόντισε να διαχωρίσει πλήρως τη θέση του (και τη θέση της Ν.Δ.) απο τους πανηγυρισμούς της χθεσινοβραδινής έγκρισης λέγοντας τα τετριμμένα, δηλαδή δέν πανηγυρίζουμε, ξέρουμε τις θυσίες κ.λ.π.,κ.λ.π.
Επικεντρώθηκε στην επόμενη μέρα, η οποία επόμενη μέρα είναι η γενικευμένη προσπάθεια της χώρας για Ανάπτυξη, τη μόνη διέξοδο στο αδιέξοδο.
Το τσιτάτο τό άρπαξα στον αέρα και καθηλώθηκα να ακούσω τον οικονομολόγο της νου-δού να αναπτύσσει το σχέδιο. Αδίκως όμως καθηλώθηκα και έμεινα με ένα ακόμη τσιτάτο χωρίς αντίκρυσμα στο χέρι.
Τα δεδομένα της Ελληνικής οικονομικής πραγματικότητας είναι γνωστά :
Υφεση που τρέχει κατοστάρι με 7%,.....
Ελλειμμα ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών γύρω στα 22 δις ευρώ
Ελλειμμα εμπορικού ισοζυγίου στα 28 δις ευρώ,
Επίσημη Ανεργία (γιατί υπάρχει και η ανεπίσημη την οποία ουδόλως καταγράφουν γιατί θεωρείται πασέ για τα σαλόνια της Στατιστικής) στο 20%.
Ολα τα παραπάνω βέβαια, κατα τους μνημονιολάγνους ορθολογιστές, θα διορθωθούν κάποια στιγμή (γι αυτό και μιλάνε για πλεονάσματα στον προυπολογισμό) όταν επιτέλους θα επέλθει ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
Και αυτή η πολυπόθητη Ανάπτυξη θα έλθει απο τις Επενδύσεις (την καλή νεράιδα του γνωστού παραμυθιού). Και το όνομα αυτής της καλής νεράιδας είναι ένα και μοναδικό : Ιδιώτης επενδυτής.
Τον άλλο επενδυτή, δηλαδή το κράτος, όχι μόνο τον ξορκίζουν οι κύριοι παπαδήμοι και λοιποί, λόγω διαφθοράς τεμπελιάς και λοιπών κακών ελλατωμάτων, αλλά φρόντισαν και εξακολουθούν να φροντίζουν να του κλείνουν το δρόμο του μεριδίου στις επενδύσεις με τις μειώσεις, έως εξαφανίσεως, των κονδυλίων.
Και κάτω απο αυτό το σωτήριο σκεπτικό της επέλασης του ιδιωτη επενδυτή, όλο το πολιτικό προσωπικό της κυβερνώσας συμπαράταξης έσπευσε να ψηφίσει κοντά στο πρώτο μνημόνιο καί το δεύτερο, όπου αφαιρούνται «τα υπάρχοντα εμπόδια στο επιχειρηματικό περιβάλλον» και «βελτιώνεται το επιχειρηματικό κλίμα».
Βροχή λοιπόν τα μέτρα και μέσα στο μνημόνιο βού για την προσέλκυση του ιδιώτη επενδυτή :
Μειωμένο κόστος εργασίας, απορρύθμιση αγοράς εργασίας, μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές, ευνοικό φορολογικό καθεστώς (τζάμπα επένδυση θάλεγα), ευνοικό νομικοδικαστικό καθεστώς, διάτρητες αγορανομικές διατάξεις, απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και όλων των κλειστών επαγγελμάτων (ασχέτως εάν μόνο κλειστά δέν λέγονται τα επαγγέλματα αυτά), και βέβαια άρση των περιβαλλοντικών δεσμεύσεων με την επικαιροποίηση της νομοθεσίας.
Στρώθηκε λοιπόν ο δρόμος και όλοι πήραν θέση αναμονής για την υποδοχή του σωτήρα ιδιώτη επενδυτή.
Μόνο που σε όλους διέφυγε ο σημαντικότερος παράγων !
Ο ιδιώτης επενδυτής δέν έχει καμία απολύτως διάθεση να πάρει μόνο τα εύσημα του σωτήρα χωρίς κέρδος. Και ναί μέν η επένδυσή του σε τέτοιο επιχειρηματικό περιβάλλον είναι κερδοφόρα, αρκεί ΜΟΝΟ να υπάρχει πληθυσμός που θα αγοράζει τα προιόντα που εκείνος θα πουλάει. Και τέτοιος αγοραστής σε μιά οικονομικά ρημαγμένη χώρα απλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Και αφού δέν υπάρχει αγοραστής των προιόντων του ιδιώτη, τότε απλά δέν πρόκειται να έλθουν και οι επενδύσεις του.
Είναι πράγματι απορίας άξιον πώς τόσοι και τόσοι οικονομολόγοι μαζεμένοι γύρω απο τον πρωθυπουργό-τραπεζίτη-οικονομολόγο δέν σκέφτηκαν αυτό το απλούστατο που γνωρίζει και ο κάθε πρωτοετής των οικονομικών πανεπιστημίων, ότι δηλαδή οι εισροές κεφαλαίων ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ θεμελιακά αναγκαίες για την έξοδο απο τη κρίση όσο αναγκαίες είναι η διαγραφή επαχθών χρεών και οι αναδιανομές εισοδημάτων και φορολογικών βαρών!
Η εξήγηση φυσικά είναι πολύ απλή και πέραν και μακράν απο την απλούστευση του κακού φοιτητή. Η συγκυβέρνηση δέν ενδιαφέρεται για καμιά ανάπτυξη σε τούτη εδώ τη χώρα. Η συγκυβέρνηση ενδιαφέρεται να συνεχίσει το παρασιτικό βίο της δίπλα στους εταίρους, εκτελώντας πιστά τις εντολές και σχεδιασμούς τους, με το γνωστό απο αρχαιοτάτων μοτίβο «εγώ τη μίζα μου και μπάζα μου να παίρνω και τα υπόλοιπα άς πάνε να κουρεύονται».
Και το πόπολο που κουρεύεται αγρίως και παραμυθιάζεται ανηλεώς με τις αναπτύξεις-επενδύσεις, επιτέλους άς καθαρίσει τη θέση του με αυτή του τη κατάσταση και άς κάνει επανάσταση.
Για την συγγραφή Πούπα Μομφεράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου