ΟΙ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΤΥΠΩΣΕΙ ΣΕ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ-ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΩΝ ΚΑΘΑ ΡΙΣΤΡΙΩΝ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΕΦ.ΣΥΝ.»...
Ζητήσαμε από τέσσερις φωτορεπόρτερ που καταγράφουν καθημερινά τις μικρές και μεγάλες μάχες των καθαριστριών να μας θυμίσουν τις κορυφαίες -κατά τη γνώμη τους- στιγμές που κατέγραψε ο φακός τους, με κριτήριο αυτές που «έγραψαν» στην ψυχή τους.
Επιμέλεια: Ντίνα Δασκαλοπούλου
Φωτ.: Δρομογράφος, Θανάσης Καμβύσης, Τατιάνα Μπόλαρη, Μάριος Λώλος
Ενας χρόνος αγώνα, δώδεκα μήνες ανειρήνευτης μάχης για το ψωμί, τη δουλειά, την ίδια τους την αξιοπρέπεια. Οι καθαρίστριες του υπουργείου Oικονομικών θα βρεθούν στον Αρειο Πάγο την Τρίτη, όπου η Δικαιοσύνη καλείται να αποφασίσει αν θα ξαναγυρίσουν ή όχι στις θέσεις εργασίας τους. Η κοινωνία έχει ήδη αποφασίσει. Οι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη, που στηρίζουν αυτόν τον αγώνα, τον έχουν ήδη δικαιώσει.
ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ
Εναν χρόνο μετά, από το ξεκίνημα αυτού του αγώνα, οι γυναίκες αυτές είδαν από τα θεωρεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο σύσσωμη την Ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς να φορά το κόκκινο λαστιχένιο γάντι και να σηκώνεται όρθια, κρατώντας μηνύματα συμπαράστασης μέσα στη συνεδρίαση της Ολομέλειας. Από όσο γνωρίζω, στις συνεδριάσεις, στους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους του κοινοβουλίου, απαγορεύεται οποιαδήποτε εκδήλωση διαμαρτυρίας. Ομως τα κόκκινα γάντια τους σηκώθηκαν παντού, στην Ολομέλεια, στους διαδρόμους, στις αίθουσες. Η Ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς έχει ξανακάνει κάτι αντίστοιχο για την Παλαιστίνη και είναι η δεύτερη φορά δράσης διαμαρτυρίας αυτή, που έγινε γι’ αυτές τις γυναίκες και τον αγώνα που δίνουν. Είναι νομίζω ένας πολύ δυνατός συμβολισμός αναγνώρισης και σεβασμού που ξεπερνά τα σύνορα της χώρας του αγώνα αυτών των γυναικών, που συνεχίζουν μέχρι τη δικαίωσή τους κι είναι μια από τις πολύ σημαντικές στιγμές για εμένα αυτής της πορείας, που την παρακολουθώ εδώ και έναν χρόνο.
Αν θα έπρεπε να επιλέξω το πότε ξεκίνησε η περιπέτεια αυτών των γυναικών, θα επέλεγα εκείνο το πρωινό στις 26 Μαρτίου. Γιατί ενώ εκείνη την ημέρα βρέθηκα εκεί για να καλύψω φωτογραφικά μια συγκέντρωσή τους στο υπουργείο Οικονομικών στην οδό Νίκης, όπου τις κάλεσαν μέσα (το συντονιστικό τους), για να γίνει ένα ραντεβού με τον υπουργό, κατέληξα να φωτογραφίζω γυναίκες που προσπαθούσαν να τις βγάλουν από την είσοδο του υπουργείου «σηκωτές» στην κυριολεξία, τραβώντας τες από τα χέρια και από τα πόδια σαν να ήταν «σακιά με πατάτες». Τις άρπαζαν και τις τραβούσαν με τέτοιον τρόπο που πραγματικά πατούσα το κουμπί της μηχανής με τεράστια δυσκολία. Οι κραυγές τους, ο πόνος τους και η αγωνία τους διαπερνούσαν τον φακό μου και το μυαλό μου. Εκείνη η μέρα ήταν πραγματικά ένα σοκ για μένα.
ΜΑΡΙΟΣ ΛΩΛΟΣ
10η Ιουλίου: μια σούπερ καθαρίστρια 53 κιλών έδειρε μια ολόκληρη διμοιρία ΜΑΤατζήδων! Δυστυχώς ο φωτογραφικός μου φακός δεν μπόρεσε να καταγράψει το παγκόσμιο αυτό φαινόμενο. Φαίνεται πως οι καθαρίστριες χρησιμοποιούν σούπερ καθαριστικά που τις κάνουν αόρατες! Αντιθέτως, η κάμερα «αποτύπωσε» τον πολλοστό άγριο ξυλοδαρμό των γυναικών, που κάποιες από αυτές έφτασαν μέχρι το νοσοκομείο.
Από τον περασμένο χειμώνα μέχρι σήμερα ζούμε καθημερινά όλες τις στιγμές αυτού του αγώνα. Εχουμε κάνει μαζί τους άπειρα νυχτέρια κι έχουμε ξυπνήσει αμέτρητες φορές τα χαράματα για να καταγράψουμε τις δράσεις τους. Εχω διδαχθεί από αυτές αγωνιστικότητα, αξιοπρέπεια και θάρρος. Το πιο σπουδαίο: αγαπάνε τη ζωή τόσο πολύ που δεν τα παρατάνε ακόμα κι όταν έχουν απέναντί τους κρανοφόρους.
ΔΡΟΜΟΓΡΑΦΟΣ
Η πρώτη επαφή με τις καθαρίστριες, αρχές Οκτωβρίου του 2013. Στα μάτια τους φαινόταν από την πρώτη στιγμή η σπίθα της θέλησης και του αγώνα. Ηταν μια συνάντηση από αυτές που δεν βλέπουμε συχνά στον δρόμο και μας δέσμευσε να τις ακολουθήσουμε μέχρι την τελική δικαίωσή τους που θα έρθει σίγουρα…
Μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές. Η Κούνεβα πρώτη φορά συναντιέται μαζί τους έξω από το υπ. Μεταρρύθμισης, ακολουθούν κλάματα και δακρυσμένες γροθιές…
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΜΒΥΣΗΣ
Ηταν και θα είναι οι γυναίκες που έφεραν τα πάνω κάτω σε μια ολόκληρη κυβέρνηση.
Mας δίδαξαν έναν δρόμο αγώνα και αντίστασης και ότι θα είναι μέχρι τη νίκη πάντα στην πρώτη τη γραμμή.
Επιμέλεια: Ντίνα Δασκαλοπούλου
Φωτ.: Δρομογράφος, Θανάσης Καμβύσης, Τατιάνα Μπόλαρη, Μάριος Λώλος
Ενας χρόνος αγώνα, δώδεκα μήνες ανειρήνευτης μάχης για το ψωμί, τη δουλειά, την ίδια τους την αξιοπρέπεια. Οι καθαρίστριες του υπουργείου Oικονομικών θα βρεθούν στον Αρειο Πάγο την Τρίτη, όπου η Δικαιοσύνη καλείται να αποφασίσει αν θα ξαναγυρίσουν ή όχι στις θέσεις εργασίας τους. Η κοινωνία έχει ήδη αποφασίσει. Οι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη, που στηρίζουν αυτόν τον αγώνα, τον έχουν ήδη δικαιώσει.
ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ
Εναν χρόνο μετά, από το ξεκίνημα αυτού του αγώνα, οι γυναίκες αυτές είδαν από τα θεωρεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο σύσσωμη την Ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς να φορά το κόκκινο λαστιχένιο γάντι και να σηκώνεται όρθια, κρατώντας μηνύματα συμπαράστασης μέσα στη συνεδρίαση της Ολομέλειας. Από όσο γνωρίζω, στις συνεδριάσεις, στους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους του κοινοβουλίου, απαγορεύεται οποιαδήποτε εκδήλωση διαμαρτυρίας. Ομως τα κόκκινα γάντια τους σηκώθηκαν παντού, στην Ολομέλεια, στους διαδρόμους, στις αίθουσες. Η Ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς έχει ξανακάνει κάτι αντίστοιχο για την Παλαιστίνη και είναι η δεύτερη φορά δράσης διαμαρτυρίας αυτή, που έγινε γι’ αυτές τις γυναίκες και τον αγώνα που δίνουν. Είναι νομίζω ένας πολύ δυνατός συμβολισμός αναγνώρισης και σεβασμού που ξεπερνά τα σύνορα της χώρας του αγώνα αυτών των γυναικών, που συνεχίζουν μέχρι τη δικαίωσή τους κι είναι μια από τις πολύ σημαντικές στιγμές για εμένα αυτής της πορείας, που την παρακολουθώ εδώ και έναν χρόνο.
Αν θα έπρεπε να επιλέξω το πότε ξεκίνησε η περιπέτεια αυτών των γυναικών, θα επέλεγα εκείνο το πρωινό στις 26 Μαρτίου. Γιατί ενώ εκείνη την ημέρα βρέθηκα εκεί για να καλύψω φωτογραφικά μια συγκέντρωσή τους στο υπουργείο Οικονομικών στην οδό Νίκης, όπου τις κάλεσαν μέσα (το συντονιστικό τους), για να γίνει ένα ραντεβού με τον υπουργό, κατέληξα να φωτογραφίζω γυναίκες που προσπαθούσαν να τις βγάλουν από την είσοδο του υπουργείου «σηκωτές» στην κυριολεξία, τραβώντας τες από τα χέρια και από τα πόδια σαν να ήταν «σακιά με πατάτες». Τις άρπαζαν και τις τραβούσαν με τέτοιον τρόπο που πραγματικά πατούσα το κουμπί της μηχανής με τεράστια δυσκολία. Οι κραυγές τους, ο πόνος τους και η αγωνία τους διαπερνούσαν τον φακό μου και το μυαλό μου. Εκείνη η μέρα ήταν πραγματικά ένα σοκ για μένα.
ΜΑΡΙΟΣ ΛΩΛΟΣ
10η Ιουλίου: μια σούπερ καθαρίστρια 53 κιλών έδειρε μια ολόκληρη διμοιρία ΜΑΤατζήδων! Δυστυχώς ο φωτογραφικός μου φακός δεν μπόρεσε να καταγράψει το παγκόσμιο αυτό φαινόμενο. Φαίνεται πως οι καθαρίστριες χρησιμοποιούν σούπερ καθαριστικά που τις κάνουν αόρατες! Αντιθέτως, η κάμερα «αποτύπωσε» τον πολλοστό άγριο ξυλοδαρμό των γυναικών, που κάποιες από αυτές έφτασαν μέχρι το νοσοκομείο.
Από τον περασμένο χειμώνα μέχρι σήμερα ζούμε καθημερινά όλες τις στιγμές αυτού του αγώνα. Εχουμε κάνει μαζί τους άπειρα νυχτέρια κι έχουμε ξυπνήσει αμέτρητες φορές τα χαράματα για να καταγράψουμε τις δράσεις τους. Εχω διδαχθεί από αυτές αγωνιστικότητα, αξιοπρέπεια και θάρρος. Το πιο σπουδαίο: αγαπάνε τη ζωή τόσο πολύ που δεν τα παρατάνε ακόμα κι όταν έχουν απέναντί τους κρανοφόρους.
ΔΡΟΜΟΓΡΑΦΟΣ
Η πρώτη επαφή με τις καθαρίστριες, αρχές Οκτωβρίου του 2013. Στα μάτια τους φαινόταν από την πρώτη στιγμή η σπίθα της θέλησης και του αγώνα. Ηταν μια συνάντηση από αυτές που δεν βλέπουμε συχνά στον δρόμο και μας δέσμευσε να τις ακολουθήσουμε μέχρι την τελική δικαίωσή τους που θα έρθει σίγουρα…
Μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές. Η Κούνεβα πρώτη φορά συναντιέται μαζί τους έξω από το υπ. Μεταρρύθμισης, ακολουθούν κλάματα και δακρυσμένες γροθιές…
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΜΒΥΣΗΣ
Ηταν και θα είναι οι γυναίκες που έφεραν τα πάνω κάτω σε μια ολόκληρη κυβέρνηση.
Mας δίδαξαν έναν δρόμο αγώνα και αντίστασης και ότι θα είναι μέχρι τη νίκη πάντα στην πρώτη τη γραμμή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου