“Ποτέ στη ζωή μου δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι θα έχανα έτσι τον Παύλο. Πίστευα ότι αυτό είχε τελειώσει. Πίστευα ότι ο φασισμός είχε τελειώσει με τον πατέρα μου. Ποιος θα του το έλεγε ότι το 2013 θα έχανε το ίδιο του το εγγόνι από τους φασίστες που εκείνος πολέμησε σαν φαντάρος. Ο παππούς του Παύλου πολέμησε τους φασίστες και εκείνοι έφτασαν να δολοφονήσουν το εγγόνι του.»
Η Μάγδα Φύσσα μιλάει για τον φόβο των περιοίκων, που ήταν δίπλα και δεν βοήθησαν τον Παύλο, και αυτών που έβλεπαν από τα μπαλκόνια. Αυτό που δίδαξε ο Παύλος, λέει η μητέρα του είναι να νικήσουν τον φόβο:
“Έφυγε για να πάει να δει μπάλα και δεν γύρισε! Είναι τρελό, είναι τρελό. και ο κόσμος να κοιτάει από τα μπαλκόνια του και να φοβάται να κατέβει. Tουλάχιστον ο κόσμος να μην φοβάται πια… Αν μη τι άλλο, αυτό τους δίδαξε. Να νικήσουν τον φόβο”.
Η μητέρα του Παύλου ζητάει την παραδειγματική τιμωρία του δολοφόνου του παιδιού της και των ηθικών αυτουργών, όμως δικαίωση για εκείνη θα ήταν να γύριζε πίσω ο Παύλος. “Ποια δικαίωση λοιπόν; Μας φάγανε το παιδί. Καλύτερα να σκοτώνανε και εμάς, να μας τελειώνανε. Υπάρχει χειρότερο πράγμα από αυτό που έγινε; Η κτηνωδία στο μεγαλείο της”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου