Η δημόσια εκπαίδευση δέχεται επίθεση σε όλον τον κόσμο και ως αποτέλεσμα έχουμε τις πρόσφατες διαμαρτυρίες των φοιτητών στη Βρετανία, στον Καναδά, στη Χιλή, στην Ταϊβάν και αλλού.
Η Καλιφόρνια είναι επίσης πεδίο μάχης. Οι Λος Άντζελες Τάϊμς γράφουν για άλλο ένα κεφάλαιο στην εκστρατεία καταστροφής του μεγαλύτερου συστήματος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στον κόσμο: «Αξιωματούχοι του Κρατικού Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας ανακοίνωσαν ότι παγώνουν τις εγγραφές στις περισσότερες πανεπιστημιουπόλεις».
Παρόμοια αποχρηματοδότηση και αποεπένδυση βρίσκεται σε εξέλιξη σε όλες τις ΗΠΑ. «Στις περισσότερες πολιτείες», όπως γράφουν οι Λος Άντζελες Τάϊμς, «τώρα οι πληρωμές των διδάκτρων και οι άλλες κρατικές πιστώσεις, καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού», και επομένως «η εποχή της προσιτής σε όλους τετραετούς φοίτησης στα πανεπιστήμια, μειώνεται δραστικά από την πολιτεία και μπορεί να τερματιστεί».
Η κοινότητα των κολλεγίων αντιμετωπίζει αντίστοιχη κατάσταση και οι ελλείψεις επεκτείνονται. Έχουμε μια μετατόπιση από την πεποίθηση ότι η ανώτατη εκπαίδευση ωφελεί το έθνος, στην πεποίθηση ότι από την τριτοβάθμια εκπαίδευση ωφελούνται τα άτομα και επομένως αυτοί πρέπει να πληρώσουν το λογαριασμό, λέει ο Ρόναλντ Έχρνενμπεργκ διαχειριστής του κρατικού πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και διευθυντής του Ινστιτούτου Ερευνών Ανώτατης Εκπαίδευσης Κορνέλ.
Μια πιο ακριβής περιγραφή, νομίζω είναι η «αποτυχία σχεδιασμού» ο τίτλος της μελέτης του Ινστιτούτου Οικονομικής Πολιτικής (ΕΡΙ) το οποίο για μεγάλο διάστημα ήταν σημαντική πηγή αξιόπιστων πληροφοριών και αναλύσεων για την κατάσταση της οικονομίας.
Η μελέτη εξετάζει τις συνέπειες του μετασχηματισμού της οικονομίας η οποία πριν από μια γενιά ήταν οικονομία εγχώριας παραγωγής και τώρα γίνεται χρηματιστική και εξωχώριων δραστηριοτήτων. Κι αυτό βάσει σχεδιασμού.
Μια πρωταρχική αιτιολόγηση γι αυτό τον σχεδιασμό είναι αυτό που αποκάλεσε ο Νομπελίστας Γιόζεφ Στίγκλιτς «η θρησκεία, το δόγμα, η ιδεοληψία, ότι οι αγορές οδηγούν πάντα σε θετικές λύσεις», αντίληψη που οδήγησε στο σκάσιμο της φούσκας της αγοράς ακινήτων και επειδή αγνοήθηκαν οι αιτίες, οδήγησε στην πρόσφατη παγκόσμια κρίση. Υπήρχαν προειδοποιήσεις για την ανεξέλεγκτη επέκταση των χρηματοπιστωτικών οργανισμών, από το 1970, οι οποίες αγνοήθηκαν.
Ποιο πειστική είναι η περιγραφή του Μάρτιν Γούλφ, οικονομικού αναλυτή των Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς: «Ένας εκτός ελέγχου οικονομικός τομέας, τρώει τη σύγχρονη οικονομία της αγοράς από τα μέσα, ακριβώς όπως και η προνύμφη της σφήκας - αράχνης τρώει το κουκούλι που την φιλοξενεί.
Η μελέτη του ΕΡΙ παρατηρεί ότι η αποτυχία του σχεδιασμού έχει ταξική βάση. Για τους σχεδιαστές αυτής της πολιτικής σημείωσε εκπληκτική επιτυχία αφού συγκεντρώθηκε ένας εκπληκτικός πλούτος στο 1% του πληθυσμού, στην πραγματικότητα στο 0,1%, ενώ η πλειοψηφία έχει περιοριστεί στη στασιμότητα και στην παρακμή.
Με λίγα λόγια οι αφέντες της ανθρωπότητας, οι αφέντες του χρήματος εφαρμόζουν το δόγμα «όλα για μας και τίποτα για τους άλλους», όπως μας είχε εξηγήσει ο Άνταμ Σμίθ πριν από πολλά χρόνια.
Η δημόσια εκπαίδευση είναι ένα σημαντικό επίτευγμα της αμερικανικής κοινωνίας. Έχει πολλές διαστάσεις. Ένας στόχος ήταν να προετοιμάσει αγρότες και εργάτες για την πραγματική ζωή ώστε να αποφύγουν την σκλαβιά.
Από εκείνη την εποχή υπήρχε ανησυχία μεταξύ των πολιτικών ότι η χώρα θα γεμίσει με ψηφοφόρους που θα είναι μορφωμένοι και πρέπει να τους κρατήσουμε μακριά από το λαιμό μας. Να μορφωθούν όμως με το σωστό τρόπο. Μειώστε τις προσδοκίες και τις ικανότητές τους, αποθαρρύνετε την ελεύθερη και ανεξάρτητη σκέψη και εκπαιδεύστε τους στην υπακοή.
Πριν από 40 χρόνια, υπήρχε βαθιά ανησυχία ότι μέσω της μόρφωσης ο πληθυσμός θα μπορούσε να βγεί από την απάθεια και την υποταγή. Ήδη από το 1975, η τριμερής επιτροπή, η μη κυβερνητική ομάδα χάραξης πολιτικής την οποία συνέστησε η κυβέρνηση Κάρτερ με χρηματοδότηση των μεγιστάνων της παγκόσμιας οικονομίας, προειδοποιούσε ότι «υπάρχει πολύ δημοκρατία» και ιδίως σε οργανισμούς της νεολαίας. Αυτά οι φιλελεύθεροι.
Οι συντηρητικοί έλεγαν ήδη από το 1971, όπως ο Λιούϊς Πάουελ του Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, του μεγαλύτερου επιχειρηματικού λόμπυ, ότι οι ριζοσπάστες έχουν καταλάβει τα πάντα, - πανεπιστήμια, μέσα ενημέρωσης, κυβέρνηση κλπ – και καλούσε την επιχειρηματική κοινότητα να χρησιμοποιήσει την ισχύ της δηλαδή τα χρήματα για να αντεπιτεθεί σε κείνους που υποτίθεται ότι απειλούσαν τον τρόπο ζωής τους. Έναν τρόπο ζωής που ο ίδιος γνώριζε καλά, αφού ήταν λομπίστας της καπνοβιομηχανίας και του ήταν πολύ γνωστό το κράτος νταντά για τους πλούσιους, το οποίο αποκαλούσαν «ελεύθερη αγορά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου