Bloomberg: «Αυτοί που σπρώχνουν την Ελλάδα σε αναδιάρθρωση ίσως το μετανιώσουν»
Άρθρο του Bloomberg κάνει λόγο για την πιθανότητα μια αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας να λειτουργήσει ως ντόμινο για την Ευρωζώνη. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι αυτοί που τώρα σπρώχνουν την Ελλάδα σε αναδιάρθρωση ίσως το μετανιώσουν καθώς ρισκάρουν να αναζωπυρώσουν την κρίση στην ΕΕ παρασέρνοντας και την Ισπανία...
«Με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, ίσως επισπευστεί μια κρίση στην Ισπανία. Σε αυτό το σημείο δεν έχει σημασία πόσο έχεις κερδίσει με την αναδιάρθρωση της Ελλάδας, καθώς η κατάρρευση από την Ισπανία είναι πολύ μεγαλύτερη. Το ζήτημα επανέρχεται και αφορά στο ότι δεν γνωρίζουμε το τελικό κόστος», σχολιάζει στρατηγικός αναλυτής της CrediSights, ο David Watts. # #
Economist: «Η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία έχουν χρεοκοπήσει. Ας το παραδεχθούν». Το οικονομικό περιοδικό Economist επισημαίνει ότι οι τρεις χώρες πρέπει να προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση των χρεών τους τώρα. Υπογραμμίζει ότι η συνεχής αναβλητικότητα του πυρήνα να καθυστερεί την άμεση επίλυση της κρίσης χρέους στην περιφέρεια επιφυλάσσει μεγαλύτερους κινδύνους και επισημαίνει ότι η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία πρέπει να πιέσουν οι ίδιες προς αυτή την κατεύθυνση. Το Economist τονίζει το ενδεχόμενο να βρεθεί διέξοδος στο πρόβλημα με συνεργασία του ΔΝΤ.
Οι οικονομίες τόσο της Ελλάδας όσο και της Ιρλανδίας, συρρικνώνονται ταχύτερα από το αναμενόμενο, και οι αποδόσεις των ομολόγων, σε ποσοστό περίπου 13% για την Ελλάδα και πάνω από 10% για την Ιρλανδία, παραμένουν πεισματικά υψηλές. Οι επενδυτές προφανώς δεν πιστεύουν ότι η οικονομική διάσωση θα λειτουργήσει . Κι έχουν δίκιο. Αυτές οι οικονομίες δεν είναι σε βιώσιμη πορεία. # #
epikairo: Είναι λανθασμένη η απλουστευμένη αναγωγή στο δίλημμα αναδιάρθρωση ή όχι [Ναι στην αναδιάρθρωση ο Σημίτης. Όχι στην αναδιάρθρωση ο Χριστοδουλάκης!] Πέραν τούτου, είναι μαθηματικά καταδικασμένη η προσπάθεια αποφυγής της αναδιάρθρωσης, όταν αυτή συνοδεύεται από καθημερινά ρεπορτάζ χρεοκοπίας. Οι ερμηνείες είναι εικασίες δίχως καμία μελλοντική δικλείδα ασφαλείας και το χειρότερο όλων; Αφορούν την Ελλάδα, αφαιρώντας της το δικαίωμα έστω να προσπαθήσει. Unfair enough αλλά αναπόφευκτη παράμετρος σε μία παγκοσμιοποιημένη πολιτική οικονομία.
Aς βάλουμε, καταρχήν, τα πράγματα στη θέση τους αποσαφηνίζοντας τους όρους και αναλύοντας τις προοπτικές επιλογής των.
1) Επαναγορά ομολόγων (είναι η πλέον ανώδυνη μορφή αναδιάρθρωσης, κατά την οποία η Ελλάδα επαναγοράζει τα δικά της ομόλογα σε τιμή χαμηλότερη της ονομαστικής τους αξίας. Πρόκειται για την καλύτερη των περιπτώσεων. Εμπόδιο αποτελεί η έλλειψη κεφαλαίου που θα δύνατο να διατεθεί από τη χώρα μας για την επαναγορά χρέους. Η καλύτερη δυνατή λύση θα ήτο η επαναγορά ελληνικών ομολόγων από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και η αποπληρωμή τους από την Ελλάδα εν ευθέτω χρόνω (κάτι το οποίο δεν προβλέπεται βέβαια στις δυνατότητες του Ταμείου στην παρούσα φάση).
2) Reprofiling ή ανασχεδιασμός του χρέους. Πρόκειται περί μίας ήπιας μορφής αναδιάρθρωσης, κατά την οποία σε συνεννόηση και με τη συναίνεση του δανειστή, επιμηκύνεται καθολικά στο φάσμα του η αποπληρωμή του χρέους (από 10 ως 20 χρόνια) και ορίζεται σταθερό επιτόκιο (θα μπορούσε να είναι μεταξύ 3-4%). Την άποψη αυτή υπερασπίστηκε πρόσφατα ο Σόρος σε συνέντευξή του στο Βήμα, όπως και ο Χριστοδουλάκης σε συνέχεια αυτού, χρησιμοποιώντας τον όρο ρεπροφίλ. Είναι η πιθανότερη εκδοχή και μας δίνει τη δυνατότητα επιστροφής στις αγορές σε διάστημα μικρότερο του έτους.
3) Haircut ή απομείωση· το λεγόμενο 'κούρεμα'. Στην προκείμενη περίπτωση σβήνεται μέρος του χρέους χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του δανειστή (από 40% -> Russia ως και 70% -> Argentina). Πρόκειται για μία δυσάρεστη εξέλιξη με κακή προοπτική για την Ελλάδα αλλά και μεγάλο κίνδυνο για δράση ντόμινο-εφέκτ και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Να τονίσουμε εδώ ότι οι βασικοί δανειστές της Ελλάδα είναι οι ελληνικές τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία(77 δις), ακολουθεί η ΕΚΤ ( 48 δις) και οι ευρωπαϊκές τράπεζες (170 δις), με ουραγό τις αμερικανικές τράπεζες (17 με 20 δις). Τούτο σημαίνει πως σε ενδεχόμενο haircut τα ασφαλιστικά ταμεία θα χάσουν αμέσως 10 δισ (σε haircut της τάξεως του 40%). Κάτι αντίστοιχο θα συμβεί και με τις ελληνικές τράπεζες, που για να συνεχίσουν να δανείζουν τις επιχειρήσεις θα ζητήσουν από το κράτος να σχηματιστεί Αποθεματικό Ζημιών, εκδίδοντας νέα ομόλογα. Η καθαρή μείωση του χρέους τελικά θα είναι μηδαμινή, ενώ το κόστος ανυπολόγιστο. Πέραν τούτου, η απομάκρυνση από τις αγορές θα σημαίνει απομάκρυνση από την ανάπτυξη, κάτι που τελικά μπορεί να μας οδηγήσει στο θανατηφόρο στάδιο 4 και τη νίκη των τζογαδόρων υπέρ της χρεοκοπίας (είναι πολλά τα λεφτά που έχουν στοιχηματίσει και όσο πιο κοντά βρισκόμαστε σε μία default χρεοκοπία, τόσο θα αυξάνουν οι πιέσεις για να οδηγηθούμε σε αυτήν)
4) Default χρεοκοπία (ή στα ελληνικά: Game Over :P)
Έχει πολιτικό ενδιαφέρον να ερμηνεύσουμε τη στάση της Γερμανίας που τροφοδοτεί με σενάρια την αναδιάρθρωση. Αν η Γερμανία αποφάσισε να συμμετάσχει στην τάση υπέρ της αναδιάρθρωσης, θα έπρεπε να μην το κάνει διά των μέσων ενημέρωσης ή φημών και θέσεων σε γεύματα εργασίας. Η επιλογή της αναδιάρθρωσης θα μπορούσε να γίνει σε έναν πολύ κλειστό κύκλο, όπου θα συζητείτο μία αναδιάρθρωση που δε θα έθετε σε κίνδυνο την Ευρώπη και θα διασφάλιζε τη μίνιμουμ απομάκρυνση της Ελλάδας από τις αγορές (επιμήκυνση χρέους χωρίς haircut, το λεγόμενο reprofiling). Η συζήτηση θα κατέληγε σε ένα πόρισμα το οποίο θα έβγαινε να το υποστηρίξει 'σκληρά' σύσσωμη η Ευρώπη αλλά και αξιόπιστα η ελληνική κυβέρνηση.
H περιρρέουσα φημολογία αποδεικνύει πως η Ευρώπη για ακόμη μία φορά κινείται τυφλά και απερίσκεπτα, δε δύναται να υπερασπιστεί τις επιλογές της και σέρνεται πίσω από οίκους, οικονομικούς συντάκτες και οικονομικούς διαμορφωτές κοινής γνώμης. Πέραν τούτου, εκθέτει ανεπανόρθωτα σε αξιοπιστία αυτούς που υπερασπίζονται σθεναρά μία θέση που ίσως δεν είναι η ενδεδειγμένη ή ακόμη και αν είναι, δε μπορούν να την 'περάσουν'. Τούτο αυτόματα σημαίνει πως δε θα δύνανται να υπερασπιστούν ούτε το αντίθετο και αντί να βάλουν φρένο θα σταδιοποιήσουν την κατρακύλα. Δυστυχώς, για ακόμη μια φορά η Ελλάδα είναι το οικονομικό πειραματόζωο της παγκόσμιας οικονομίας. Έχει κανείς την αίσθηση πως μας πετούν στο κέντρο ενός κύκλου από οικονομικά σκυλιά και περιμένουν αντιδράσεις. Θα λέγαμε πως παίζουν στοίχημα με τις σάρκες μας. Εν κατακλείδι, δεν είμαστε ούτε εκτός παιχνιδιού αλλά και ούτε θα χαριστούμε σε κανέναν και θα τα παρατήσουμε. Οι όροι είναι δυσμενείς όμως υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ. Αρκεί εμείς να φτάσουμε στην άκρη.
epikairo.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου