Στην Αγγελική Σπανού
Δεν θα ήταν ένας καλός Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Φώτης Κουβέλης;
Ως ΣΥΡΙΖΑ έχουμε ήδη ξεκαθαρίσει πως με την παρούσα κυβέρνηση και μνημονιακό καθεστώς, ούτε θα προτείνουμε ούτε θα ψηφίσουμε κανέναν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Κεντρικό ζήτημα είναι να αλλάξουμε πολιτική σε όλα τα επίπεδα με τη σφραγίδα της λαϊκής ετυμηγορίας. Κι αυτό να γίνει τώρα. Υπό αυτές τις συνθήκες, μιας ριζικά διαφορετικής πολιτικής, όπως την προτείνουμε, υπάρχουν άξιοι και άξιες που μπορούν να υπηρετήσουν το θεσμό του Προέδρου.
Ο Σπ. Λυκούδης λέει «ναι», ο Γ. Πανούσης λέει «όχι» στην υποψηφιότητα Κουβέλη για την ΠτΔ. Μήπως διασπάται η ΔΗΜΑΡ;
Η ΔΗΜΑΡ είναι αυτόνομη πολιτική δύναμη και μπορεί, με βάση τις διαδικασίες της, να αποφασίσει και να καταλήξει.
Θεωρείται αδύνατο να βρεθούν οι 180 ψήφοι;
Θεωρώ άκρως επικίνδυνο να συνεχιστεί η «μνημονιακή πολιτική». Καταστρέφει το κοινωνικό κράτος, δημεύει μέσω φόρων την ιδιωτική περιουσία, ξεπουλά με ξέφρενο τρόπο τη δημόσια, διαλύει το ασφαλιστικό σύστημα, μειώνει τη θέση της χώρας στο διεθνές επίπεδο, στέκεται εθελόδουλα υπάκουη στις επιταγές της κ. Μέρκελ και σε ό,τι αυτή εκφράζει, υποτάσσεται στους διεθνείς τοκογλύφους, καταστρέφει την εναπομείνασα παραγωγική βάση της χώρας. Αυτά πρέπει να σκεφτεί κάθε βουλευτής, αν φτάσουμε στη διαδικασία εκλογής Προέδρου. Ελπίζω να μη φτάσουμε, και κάτω από την κατακραυγή της κοινωνίας οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος να κάνουν τη μοναδική θετική κίνηση. Να οδηγήσουν τη χώρα σε εκλογές για να φύγουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει δυνατότητα εκλογικής συνεργασίας με ένα κομμάτι της ΔΗΜΑΡ; Ποιοι είναι οι δυνητικοί κυβερνητικοί εταίροι σας; Αν δεν μπει η ΔΗΜΑΡ στη Βουλή, με ποιους θα κυβερνήσετε;
Στην τελευταία απόφαση της Κ.Ε. (Ιούλιος 2014) προσδιορίσαμε με αρκετή ακρίβεια τον κοινωνικό και πολιτικό συνασπισμό που θα επιβάλει μια νέα πορεία προστασίας της κοινωνίας, παραγωγικής ανασυγκρότησης, κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, πολιτιστικής αναγέννησης της χώρας. Αυτός ο συνασπισμός ως πολιτική πρόταση θα διεκδικήσει στις εκλογές την αυτοδυναμία απέναντι στο συνασπισμό της λιτότητας και της εσωτερικής υποτίμησης. Αυτές οι δύο πολιτικές θα συγκρουστούν. Απέναντι σε αυτές τις δύο πολιτικές θα σταθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις (και βεβαίως δεν εννοώ τη Χ.Α.) και θα κάνουν την επιλογή τους. Την κυρίαρχη επιλογή, όμως, θα την κάνουν οι πολίτες αυτής της χώρας.
Στην ερώτηση «τι θα κάνετε με τη φορολογία» παραπέμπετε στο περιουσιολόγιο. Μα το περιουσιολόγιο δεν θα φτιαχτεί σε ένα μήνα. Μέχρι να γίνει, τι θα κάνετε;
Δεν παραπέμπουμε σε κανένα περιουσιολόγιο. Άλλωστε το περιουσιολόγιο είναι εργαλείο καταγραφής που διευκολύνει τη διαφάνεια και η ύπαρξή του δυσκολεύει το «μαύρο χρήμα», τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Εμείς είμαστε έτοιμοι για ριζική αλλαγή του συνόλου του φορολογικού συστήματος, με ένα φορολογικό σύστημα δίκαιο, απλό, σταθερό και αποτελεσματικό. Ένα σύστημα που θα ανακουφίζει από τη βάρβαρη φορολογική πολιτική, θα προστατεύει τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα από χρέη στην εφορία, θα δίνει τη δυνατότητα συμμετοχής στην αύξηση της ενεργού ζήτησης και των πιο φτωχών, άρα θα βοηθά και στην «κίνηση» της οικονομίας.
Το αφορολόγητο ατομικό εισόδημα για τα φυσικά πρόσωπα με αύξηση για κάθε παιδί, οι προοδευτικοί συντελεστές από κει και πάνω, η δραστική μείωση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, η διευθέτηση (από πάγωμα ως ρυθμίσεις) των χρεών των ΜΜΕ αλλά και άλλων νομικών προσώπων κατοχυρώνονται. Η σταθερότητα του φορολογικού συστήματος ενισχύει, μαζί με άλλα, τις επενδύσεις κ.ά. Το βασικό ζήτημα είναι, όπως λέει και το Σύνταγμα, ο καθένας να προσφέρει με βάση τη φοροδοτική του ικανότητα και όχι με βάση τις απαιτήσεις και ανάγκες των τοκογλύφων δανειστών.
Λέτε να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ. Δεν είναι σταθερή θέση της Αριστεράς παντού ότι πρέπει να φορολογείται η ακίνητη περιουσία και ειδικά η μεγάλη;
Ο ΕΝΦΙΑ θα καταργηθεί και δεν θα αντικατασταθεί. Δεν έχει να κάνει με «λάθη», επιλεγμένο είναι λάθος κατά της κοινωνίας, που δεν διορθώνεται. Όπως τόνισα, αυτό που θα αντικατασταθεί ριζικά είναι το φορολογικό σύστημα. Φόροι επί της ακίνητης περιουσίας υπάρχουν (αγοράς, μεταβίβασης, κληρονομιάς). Έδωσαν μαζί με τη φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, το 2007, 1,5 δισ. ευρώ. Άλλο αυτό και άλλο να δημεύουμε την περιουσία των πολιτών και να τους αναγκάζουμε, όπως κάνει η κυβέρνηση, να αγωνιούν για ένα σπίτι που έχτισαν ή ένα οικόπεδο που απέκτησαν με κόπο και θυσία. Είναι αναγκαίο να προστατευτεί και φορολογικά η πρώτη κατοικία, η γη δουλειάς του αγρότη κ.λπ.
Ένα νέο μείγμα φορολογικής πολιτικής, που δίκαια θα αναζητά έσοδα του Δημοσίου προς κοινωνική ανταπόδοση, είναι το ζήτημα. Αυτό προσφέρουμε, όταν οι διαχρονικές κυβερνήσεις πρόσφεραν ανεξέλεγκτο δανεισμό, λίστες Λαγκάρντ, Λίχτενσταϊν κ.λπ. και καλλιέργησαν στην πράξη τις ιδέες της φοροδιαφυγής και της διαπλεκόμενης διαφθοράς.
Υπάρχει πολύς κόσμος που δεν πείθεται από το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύετε ότι με όσα θα ακούσουμε στη ΔΕΘ αυτό θα αλλάξει;
Υπάρχει πολύς κόσμος που πείθεται και ενεργεί προς αυτή την κατεύθυνση. Υπάρχει πολύς κόσμος που έχει πειστεί για την ανάγκη της ανατροπής αλλά σκέφτεται ή και φοβάται τις αλλαγές που προτείνουμε. Στη ΔΕΘ θα μιλήσουμε για τις αιχμές του προγράμματος για το σήμερα και το ορατό αύριο, θα μιλήσουμε για άμεσα μέτρα ανακούφισης, για πολιτικές και εργαλεία πολιτικής. Ήδη πολλά τα έχουμε πει και είμαστε σίγουροι πως θα πείσουμε ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι καλύτερα σε Ελλάδα και Ευρώπη, αλλά και ατομικά, για τις κοινωνικές κατηγορίες στις οποίες προσβλέπουμε, και ιδιαίτερα τη νέα γενιά και τους παραγωγούς αξιών, τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους. Εμείς στηριζόμαστε στις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας και της δημοκρατίας, όταν η συγκυβέρνηση στηρίζεται στα λόμπι και κάθε είδους αυταρχισμό, με πρώτο τον οικονομικό. Η Ελλάδα δεν είναι ο επαίτης της Ευρώπης. Έχει τις δυνατότητες, έχει τους ανθρώπους να παίζει κύριο ρόλο στις εξελίξεις.
Καμία απόλυση στο Δημόσιο, αποκατάσταση αδικιών σε μισθούς και συντάξεις, μείωση και κατάργηση φόρων... Όλα αυτά που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ προϋποθέτουν μεγάλη οικονομική άνεση για το Δημόσιο. Υπάρχει τέτοια άνεση;
Το ζήτημα είναι ο προσανατολισμός. Πρέπει να αποκατασταθούν οι αδικίες ή πρέπει να μείνουμε στη διαπίστωσή τους και να προχωράμε σε ένα δρόμο κοινωνικής αδικίας; Θα κερδίζουν λίγοι και θα χάνει το 99%; Θα θεωρείται βέβαιο πως για να γίνει ανάπτυξη θα πρέπει οι 100 να έχουν υπερκέρδος, να μη φορολογούνται, να έχουν offshore, να κάνουν ενδοομιλικά κόλπα, και οι 100.000 να στενάζουν; Πού, λοιπόν, θα βρούμε τα λεφτά για το δικό μας πρόγραμμα, τη στιγμή που λεφτά δεν υπάρχουν;
Μιλήσαμε για το φορολογικό σύστημα, μιλάμε για το χτύπημα της φοροδιαφυγής, της διαπλοκής και της διαφθοράς, και αυτό είναι θέμα πολιτικής βούλησης και αποτελεσματικού ελεγκτικού μηχανισμού. Νέες αξίες θα προέλθουν από την παραγωγική ανασυγκρότηση. Υπάρχει το ζήτημα της αποτελεσματικής οργάνωσης του Δημοσίου και της αντίστοιχης αξιοποίησης των κρατικών δαπανών, ακόμη και μείωσής τους, όχι διά των απολύσεων αλλά διά του συγκεκριμένου σχεδιασμού. Υπάρχει και το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων, πρώτα ως ιστορικό μέγεθος. Συγχρόνως, χρειάζεται διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και ρήτρα ανάπτυξης για το υπόλοιπο με σύγχρονη συνολική διευθέτηση των δημόσιων χρεών σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Λύσεις υπάρχουν, αρκεί να τις αναζητήσεις στην εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών και μέσω αυτών στην οικονομική ανάπτυξη και την αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου.
Free Sunday
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου