‘Ενα μικρό σχόλιο για τις φλόγες στο Φέργκιουσον…

Στο Φέργκιουσον αναπτύχθηκε επί μήνες ένα οργανωμένο, πολύπλευρο πολιτικό-κοινωνικό κίνημα που απείχε πολύ από σκέτη “τυφλή οργή”. Αυτή όμως ξέσπασε σήμερα, αφού αθωώθηκε ο μπάτσος (ένας ακόμα). Και γω θυμήθηκα όχι τον Λούθερ Κινγκ ούτε τον Μάλκολμ Χ αλλά τον… Σνουπ Ντογκ που όταν ρωτήθηκε γιατί η εξέγερση του Λος Άντζελες το 92 ήταν τόσο “τυφλά” βίαιη απάντησε απλά “γιατί ό,τι άλλο δοκιμάσαμε δεν έχει δουλέψει”… επίσης σκέφτηκα τους «Νέους Μαύρους Πάνθηρες» που επί μήνες περιφρουρούσαν τις διαδηλώσεις στο Φέργκιουσον και κάλμαραν τους νεολαίους, σε συνδυασμό με την τελευταία σκηνή από τη Ματωμένη Κυριακή όπου ο Ιρλανδός ακτιβιστής της «μη-βίας» δηλώνει τσακισμένος από τα γεγονότα «ανίκανος πια να κάνει κήρυγμα σε όσους απόψε το βράδυ τρέχουν να καταταγούν στον IRA»… θυμήθηκα και το «and the riot be the rhyme of the unheard» του Ντε Λα Ρόσα, αλλά θα κλείσω με τον υπεράνω υποψίας JFK που έλεγε πως «αυτοί που καθιστούν την ειρηνική επανάσταση ανέφικτη θα κάνουν τη βίαιη επανάσταση αναπόφευκτη»… No Justice No Peace

Πάνος Πέτρου

kar.org.gr