“ Τι προβλέπει η συμφωνία που προωθείται και αποκρύπτεται από τους ευρωπαϊκούς λαούς ”
Του Κώστα Πουλακίδα
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, η συμφωνία ΤΤΙΡ είναι ένα από τα μεγάλα ευρωπαϊκά ζητήματα που θα ενταχθούν και στην εσωτερική ατζέντα. Και δεν είναι τυχαίο ότι η συμφωνία συζητήθηκε και στη σύνοδο της Εκτελεστικής Επιτροπής του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Η συμφωνία TTIP, αλλά και οι συναφείς CETA (με τον Καναδά) και TISA (για την απελευθέρωση εμπορίου που έχουν αποδεχθεί περίπου 50 χώρες, ανάμεσα στις οποίες ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδάς, Τουρκία, Ιαπωνία και οι χώρες της Ε.Ε.), έχουν ξεσηκώσει κύμα κατακραυγής και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού από φορείς, πολίτες και πολιτικά κόμματα που ζητούν ένα οικονομικό σύστημα προς όφελος των λαών και όχι των πολυεθνικών.
Αλληλέγγυος με αυτές τις δυνάμεις ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει την άμεση διακοπή των συνομιλιών και την ενημέρωση των εθνικών κοινοβουλίων της Ε.Ε., ενώ επισημαίνει το έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης, λογοδοσίας και διαφάνειας στις διαπραγματεύσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ε.Ε.
Τι κάνει η συμφωνία
Στην πραγματικότητα, η ΤΤΙΡ απορρυθμίζει τους κανόνες εργατικής, κοινωνικής, περιβαλλοντικής και καταναλωτικής προστασίας και έτσι ανοίγει τον δρόμο για τις πολυεθνικές σε ΗΠΑ και Ε.Ε. Στο στόχαστρο, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι η προστασία του περιβάλλοντος, τα εργασιακά δικαιώματα, στη διατροφική ασφάλεια, τα μεταλλαγμένα, στη χρήση τοξικών χημικών, η προστασία προσωπικών δεδομένων, ο χρηματοπιστωτικός τομέας κ.ά.
Βάσει της ΤΤΙΡ
Επιτρέπει στις αμερικανικές πολυεθνικές να επιχειρούν στο σύνολο των χωρών της Ε.Ε. με βάση τη νομοθεσία των ΗΠΑ, οι οποίες δεν έχουν κυρώσει τις διεθνείς συμβάσεις εργασίας για συλλογικές διαπραγματεύσεις, ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, δικαίωμα του συνδικαλίζεσθαι.
Καταργείται η Αρχή της Προφύλαξης, που συνιστά τον ακρογωνιαίο λίθο της έως τώρα πολιτικής της Ε.Ε. για την προστασία των καταναλωτών και του περιβάλλοντος.
Καταστρατηγείται η προστασία των προσωπικών δεδομένων. Η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (LIBE) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει ήδη εκφράσει την αντίθεσή της.
Απορρυθμίζονται οι χρηματαγορές.
Επεκτείνεται και αυστηριοποιείται η νομοθεσία των πνευματικών δικαιωμάτων επ' ωφελεία των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών.
Ουσιαστικά ιδιωτικοποιούνται δημόσιες υπηρεσίες και κρατικές προμήθειες εις όφελος των πολυεθνικών.
Αναγνωρίζεται νομική ισοτιμία εταιρειών και κυβερνήσεων. Μέσω του μηχανισμού για τον "Διακανονισμό Διαφορών μεταξύ Επενδυτή και Κράτους" (Investor-State Dispute Settlement - ISDS) δίνεται το δικαίωμα σε εταιρείες να ενάγουν κυβερνήσεις για διαφυγόντα κέρδη. Δηλαδή θα προσβάλλονται οι αποφάσεις κυρίαρχων κυβερνήσεων κατά το παράδειγμα της ενεργειακής Vattenfall κατά της Γερμανίας επειδή αποφάσισε να εγκαταλείψει την πυρηνική ενέργεια και της καπνοβιομηχανίας Philip Morris, που αξιώνει αποζημίωση από την Αυστραλία επειδή τοποθέτησε προειδοποιητική σήμανση για τους κινδύνους του καπνίσματος στα πακέτα τσιγάρων. Η εκδίκαση θα γίνεται σε διεθνή, τριμελή διαιτητικά δικαστήρια που θα συστήνονται ad hoc και θα στελεχώνονται από εταιρικούς δικηγόρους.
Ανάξιο λόγου αναπτυξιακό όφελος
Οι υποστηρικτές της ΤΤΙΡ λένε ότι θα ενισχύσει την ανάπτυξη, όμως ο ΣΥΡΙΖΑ προειδοποιεί ότι "το αναπτυξιακό της όφελος είναι αποδεδειγμένα ανάξιο λόγου". Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από τις ίδιες τις μελέτες που υποτίθεται ότι υποστηρίζουν τη συμφωνία:
Το Αυστριακό Ίδρυμα Ερευνών για τη Διεθνή Ανάπτυξη (Österreichische Forschungsstiftung für Internationale Entwicklung) ανέλυσε διεξοδικά 4 μελέτες που προβλέπουν ότι η TTIP θα έχει θετικό οικονομικό αντίκτυπο και διαπίστωσε ότι η προβλεπόμενη αύξηση του ΑΕΠ και των πραγματικών μισθών κυμαίνεται από μόλις 0,3% μέχρι 1,3%, ενώ η ανεργία αναμένεται να παραμείνει σταθερή ή, στην καλύτερη περίπτωση, να μειωθεί κατά 0,42%. Και αυτά τα "μεγαλειώδη" θα γίνουν μέσα σε διάστημα 10 έως 20 ετών.
Η έκθεση που παρήγγειλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή από το Centre for Economic Policy Research (που το χρηματοδοτούν ένθερμοι υποστηρικτές της ΤΤΙΡ, όπως Deutsche Bank, BNP Paribas, Citigroup, Barclays, JP Morgan) προκύπτει ότι το προβλεπόμενο ετήσιο αναπτυξιακό όφελος για την Ε.Ε. είναι ανάξιο λόγου.
Υπενθυμίζεται ότι μια τρύπα στο νερό είναι όλες οι παρόμοιες συμφωνίες που έχουν υπογράψει οι ΗΠΑ, όπως η NAFTA (North American Free Trade Agreement) που υπογράφτηκε το 1994 μεταξύ ΗΠΑ, Μεξικού και Καναδά. Με τη NAFTA, αντί των υπεσχημένων 20 εκατ. νέων θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ, επήλθε καθαρή μείωση 1 εκατ. θέσεων εργασίας.
ΠΗΓΗ: avgi.gr
via periodista
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου