ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΕΝ ΜΕΣΩ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ!
Η μείωση του χρόνου εργασίας των εργαζομένων με παράλληλη μείωση των αποδοχών τους και χωρίς τη συγκατάθεσή τους, αποτελεί βλαπτική μεταβολή των όρων της συμβάσεως εργασίας, έκρινε ο Άρειος Πάγος, δικαιώνοντας μαθηματικό ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου.
Βλαπτική μεταβολή, σύμφωνα με τους δικαστές, αποτελεί και η μείωση των ωρών απασχόλησης του υπαλλήλου σε σχέση με εκείνες που αρχικά είχε συμφωνηθεί, με αντίστοιχη μείωση των αποδοχών του.
Ειδικότερα, οι αρεοπαγίτες ερμηνεύοντας τον Αστικό Κώδικα και την εργατική νομοθεσία (Ν. 2112/1920) αποφάνθηκαν ότι η από τον εργοδότη μονομερής βλαπτική για τον υπάλληλο μεταβολή των όρων της συμβάσεως εργασίας παρέχει στον τελευταίο (υπάλληλο) το δικαίωμα να θεωρήσει τη μεταβολή αυτή ως άτακτη καταγγελία της εργασιακής σχέσεως εκ μέρους του εργοδότη και να απαιτήσει την πληρωμή της νόμιμης αποζημιώσεως ή να αξιώσει την τήρηση των συμβατικών όρων. Εάν δε ο εργοδότης αποκρούσει τις προσφερόμενες υπηρεσίες του υπαλλήλου, τότε μπορεί να ζητήσει απ' αυτόν (επειδή κατέστη υπερήμερος) την καταβολή του μισθού του.
Στην προκειμένη περίπτωση μαθηματικός κατά τη σχολική χρονιά 2003 - 2004 απασχολήθηκε 12 ώρες εβδομαδιαίως, ενώ κατά τις επόμενες σχολικές περιόδους (2005 έως 2008) συμφωνήθηκε με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου ότι θα απασχοληθεί 20 ώρες εβδομαδιαίως. Όμως κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς 2005 - 2006 ανακοινώθηκε στον μαθηματικό ότι θα μειωθούν οι ώρες διδασκαλίας του κατά τέσσερις.
Σύμφωνα με το Ανώτατο Δικαστήριο, βλαπτική για τον εργαζόμενο είναι και η μεταβολή, όχι μόνο όταν προκαλεί υλική ζημία αλλά και ηθική, καθώς από τη γενική υποχρέωση πρόνοιας πηγάζει η υποχρέωση του εργοδότη να σέβεται την προσωπικότητα του μισθωτού.
Μάλιστα, προσθέτει η αρεοπαγιτική απόφαση, ενόψει του κατ' εξοχήν προσωπικού χαρακτήρα της σχέσεως εργασίας, «ο μισθωτός υφίσταται ηθική ζημία από τυχόν βάναυση ή προσβλητική της προσωπικότητάς του συμπεριφορά του εργοδότη, έστω και αν η συμπεριφορά αυτή δεν πηγάζει από δόλια προαίρεση του εργοδότη για βλαπτική μεταβολή ή για εξαναγκασμό του εργαζόμενου σε αποχώρηση από την υπηρεσία».
Συνεπώς, κρίθηκε ότι δικαιούται ο μαθηματικός αποζημίωση 1.500 ευρώ για ηθική βλάβη, καθώς υπέστη προσβολή της προσωπικότητας του, υποβαθμίστηκε ως άνθρωπος και ως καθηγητής στους συναδέλφους του, στους μαθητές, στους γονείς των μαθητών και στον περίγυρό του.
Τέλος, ο Άρειος Πάγος απέρριψε τον ισχυρισμό της διεύθυνσης του εκπαιδευτηρίου ότι επήλθε μείωση των ωρών διδασκαλίας καθώς μειώθηκαν τα τμήματα στο σχολείο από οκτώ σε έξι, καθώς το διάστημα εκείνο το εκπαιδευτήριο προσέλαβε άλλον καθηγητή της ίδιας ειδικότητας.
Μέχρι σήμερα, στην Ελλάδα το δικαστικό σώμα, και ειδικά τα ανώτατα κλιμάκιά του δεν μας έχουν συνηθίσει στο να υπερασπίζονται με ιδιαίτερο ζήλο τα συμφέροντα των εργαζομένων. Παρόλα αυτά, τους τελευταίους μήνες η στάση αυτή δείχνει να αλλάζει σημαντικά προς το καλύτερο και ευελπιστούμε η θετική αυτή "στροφή" να αποκτήσει μόνιμα χαρακτηριστικά.
Πρέπει δε να σημειωθεί πως οι αποφάσεις του Αρείου Πάγου, όπως η ανωτέρω ή η πρόσφατη για τους συμβασιούχους προ του 2001, μπορούν να αποτελέσουν οδηγό για τις αποφάσεις των κατώτερων δικαστηρίων της χώρας.
Και με αυτή την έννοια αποτελούν μια πολύ χρήσιμη κατάκτηση στην εργασιακή πραγματικότητα της Ελλάδας του Μνημονίου, όπου οι μετατροπές των σχέσεων εργασίας πλήρους απασχόλησης σε μερικής απασχόλησης αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο!
iskra.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου