Ανανδρανιστάκης Γιώργος
«Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να κερδίσει ποτέ εθνικές εκλογές!», έκραζε η Σοφία Βούλτεψη από το παράθυρο του ΣΚΑΪ κι εγώ ο φαντασιόπληκτος κοίταζα το κάτω μέρος της οθόνης, όντας βέβαιος ότι από στιγμή σε στιγμή θα ξεπροβάλει το κρόουλ με το 090: «Μαντεία, αστρολογία, διάβασμα καφέ, οστράκων και αυγών, προβλέψεις ερωτικές, οικογενειακές και επαγγελματικού προσανατολισμού, χρέωση 3,10 ευρώ το λεπτό. Αν η κλήση σας υπερβεί τα πέντε λεπτά, σας στέλνουμε ταχυδρομικώς σκόνη από αναπαραγωγικούς αδένες ιαγουάρου, να τη ρίξετε στο λάδι, να πείτε τρεις φορές το 'Πάτερ Ημών' και να επιστρέψει ο σκορδόπιστος στο σπίτι αυθωρεί».
Δεν είναι μόνο το φιζίκ της κυβερνητικής εκπροσώπου που παραπέμπει σε μεταμεσονύχτιες καφετζούδες, είναι κυρίως η ποιότητα των προβλέψεών της. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε με τέσσερις μονάδες διαφορά τις ευρωεκλογές, προηγείται με τρεις μονάδες στις δημοσκοπήσεις για τις εθνικές, έχει απέναντί του μια κυβέρνηση που τους επόμενους μήνες θα στείλει στους πολίτες δώδεκα ραβασάκια με φόρους, θα κόψει τις συντάξεις και θα βγάλει στο σφυρί τις παραλίες και τα δάση. Ε, όταν μετά από όλα αυτά ξεστομίζεις το «δεν θα κερδίσει ποτέ», μάλλον επικοινωνείς με υπέρτερες δυνάμεις που σου παρέχουν αποκλειστικές πληροφορίες για το μέλλον.
Η κυρία Βούλτεψη επικοινωνεί με το υπερπέραν και μάλιστα με εξέχουσες προσωπικότητες που βρίσκονται εκείθεν, τον Ιωάννη Μεταξά, τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, τον Δημήτρη Ιωαννίδη. Δεν υπονοώ ότι η εκπρόσωπος είναι φιλοχουντική ή ότι η κυβέρνηση που εκπροσωπεί είναι χούντα. Λέω ευθέως ότι αυτό το «ποτέ!» αποπνέει ολοκληρωτισμό, μοιάζει σαν τον τελευταίο σπασμό ενός καθεστώτος που είναι έτοιμο να πράξει -ενδεχομένως και να διαπράξει- τα πάντα προκειμένου να μην πέσει η εξουσία στα χέρια του εχθρού.
Ο εχθρός δεν είναι όποιος κι όποιος, δεν πρόκειται για τη συνήθη εναλλαγή στην εξουσία, όπου έφευγε ο Σημίτης, ερχόταν ο Καραμανλής, έφευγε ο Καραμανλής , ερχόταν ο ΓΑΠ, έφευγε ο ΓΑΠ, ερχόταν ο Σαμαράς κι ο μόνος που δεν έφευγε ποτέ ήταν ο Βενιζέλος. Ο εχθρός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που κατά τη Βούλτεψη διαθέτει ένοπλη συνιστώσα-, γιατί άραγε δεν στέλνουν τον Κικίλια να βρει τα όπλα;- και επιδιώκει συστηματικά την πολιτική ανωμαλία εις βάρος των συμφερόντων της χώρας. Προδότες και τρομοκράτες, τέτοιοι είναι αυτοί που έχουν το θράσος να διεκδικούν την εξουσία! Κουβέντες βαριές, βγαλμένες από τις εποχές των συμμοριτών και των μιασμάτων, αποφορά μετεμφυλιακού κράτους και παρακράτους από το δέρμα μιας κυβέρνησης που δεν είναι χούντα, αλλά δεν μοιάζει και πολύ με δημοκρατία.
Ο Καζαντζάκης έλεγε ότι «το ποτέ και το πάντα είναι μόνο για τον θεό». Η Βούλτεψη δεν δίνει εντύπωση ανθρώπου που έχει διαβάσει Καζαντζάκη, πολύ δε περισσότερο δεν δίνει την εντύπωση όντος με ένθεα πνοή, αν και κάποιοι ειδικοί μελετητές ισχυρίζονται ότι, από καιρού εις καιρόν, η κεφαλή της περιβάλλεται από κάτι που μοιάζει με φωτοστέφανο. Μάλλον όμως πρόκειται περί εξάχνωσης των εγκεφαλικών κυττάρων...
Δεν είναι μόνο το φιζίκ της κυβερνητικής εκπροσώπου που παραπέμπει σε μεταμεσονύχτιες καφετζούδες, είναι κυρίως η ποιότητα των προβλέψεών της. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε με τέσσερις μονάδες διαφορά τις ευρωεκλογές, προηγείται με τρεις μονάδες στις δημοσκοπήσεις για τις εθνικές, έχει απέναντί του μια κυβέρνηση που τους επόμενους μήνες θα στείλει στους πολίτες δώδεκα ραβασάκια με φόρους, θα κόψει τις συντάξεις και θα βγάλει στο σφυρί τις παραλίες και τα δάση. Ε, όταν μετά από όλα αυτά ξεστομίζεις το «δεν θα κερδίσει ποτέ», μάλλον επικοινωνείς με υπέρτερες δυνάμεις που σου παρέχουν αποκλειστικές πληροφορίες για το μέλλον.
Η κυρία Βούλτεψη επικοινωνεί με το υπερπέραν και μάλιστα με εξέχουσες προσωπικότητες που βρίσκονται εκείθεν, τον Ιωάννη Μεταξά, τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, τον Δημήτρη Ιωαννίδη. Δεν υπονοώ ότι η εκπρόσωπος είναι φιλοχουντική ή ότι η κυβέρνηση που εκπροσωπεί είναι χούντα. Λέω ευθέως ότι αυτό το «ποτέ!» αποπνέει ολοκληρωτισμό, μοιάζει σαν τον τελευταίο σπασμό ενός καθεστώτος που είναι έτοιμο να πράξει -ενδεχομένως και να διαπράξει- τα πάντα προκειμένου να μην πέσει η εξουσία στα χέρια του εχθρού.
Ο εχθρός δεν είναι όποιος κι όποιος, δεν πρόκειται για τη συνήθη εναλλαγή στην εξουσία, όπου έφευγε ο Σημίτης, ερχόταν ο Καραμανλής, έφευγε ο Καραμανλής , ερχόταν ο ΓΑΠ, έφευγε ο ΓΑΠ, ερχόταν ο Σαμαράς κι ο μόνος που δεν έφευγε ποτέ ήταν ο Βενιζέλος. Ο εχθρός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που κατά τη Βούλτεψη διαθέτει ένοπλη συνιστώσα-, γιατί άραγε δεν στέλνουν τον Κικίλια να βρει τα όπλα;- και επιδιώκει συστηματικά την πολιτική ανωμαλία εις βάρος των συμφερόντων της χώρας. Προδότες και τρομοκράτες, τέτοιοι είναι αυτοί που έχουν το θράσος να διεκδικούν την εξουσία! Κουβέντες βαριές, βγαλμένες από τις εποχές των συμμοριτών και των μιασμάτων, αποφορά μετεμφυλιακού κράτους και παρακράτους από το δέρμα μιας κυβέρνησης που δεν είναι χούντα, αλλά δεν μοιάζει και πολύ με δημοκρατία.
Ο Καζαντζάκης έλεγε ότι «το ποτέ και το πάντα είναι μόνο για τον θεό». Η Βούλτεψη δεν δίνει εντύπωση ανθρώπου που έχει διαβάσει Καζαντζάκη, πολύ δε περισσότερο δεν δίνει την εντύπωση όντος με ένθεα πνοή, αν και κάποιοι ειδικοί μελετητές ισχυρίζονται ότι, από καιρού εις καιρόν, η κεφαλή της περιβάλλεται από κάτι που μοιάζει με φωτοστέφανο. Μάλλον όμως πρόκειται περί εξάχνωσης των εγκεφαλικών κυττάρων...
aygi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου